Κοινωνική Μηχανική - Νίκος Δινόπουλος

Γράφει ο Νίκος Δινόπουλος

"Έτσι στη σκοτεινή ταβέρνα 
πίνουμε πάντα μας σκυφτοί.
Σαν τα σκουλήκια, κάθε φτέρνα
όπου μας εύρει μας πατεί.
Δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα,
προσμένουμε, ίσως, κάποιο θάμα!"   
Κώστας Βάρναλης

Στάση πληρωμών στο εσωτερικό

Η στάση πληρωμών στο εσωτερικό της χώρας από την κυβέρνηση, το αστικό κράτος, είναι γνωστή σε όλους. Τις ληξιπρόθεσμες οφειλές και τους έχοντες λαμβάνειν τις/τους μαθαίνουμε από τα ΜΜΕ όταν οι κοινωνικές ομάδες που πλήττονται προχωρούν σε κάποιας μορφής κινητοποίηση. Κι αυτό όχι για να αναδειχτεί η ουσία του προβλήματος που είναι η εσωτερική στάση πληρωμών, αλλά για να συκοφαντηθεί η κινητοποίηση και να ενισχυθεί ο κοινωνικός αυτοματισμός ενάντια σ’ όσους κινητοποιούνται. Είναι η διαχρονική κανιβαλική πρακτική της εξουσίας, που εξειδικεύεται από ειδικούς, επιστήμονες, διανοούμενους και προβάλλεται συστηματικά από τα ΜΜΕ, με αποτέλεσμα τελικά να την αποδέχεται - στηρίζει και η μεγάλη πλειοψηφία της κοινωνίας που απαιτεί άκριτα την εξίσωση προς τα κάτω.

Έτσι και τώρα τα θύματα της αγριότητας των μνημονιακών πολιτικών απαιτούν ισότητα στην συντελούμενη κοινωνική ανθρωπιστική καταστροφή, αφού η αποτροπή – ανατροπή της απαιτεί σκληρό αγώνα και μάχη, αποφασιστικότητα, αυτοθυσία και στράτευση σε πολιτικές που δεν ικανοποιούν τις μικροαστικές αυταπάτες και ψευδαισθήσεις για δίκαιο και ανθρώπινο καπιταλισμό, κάτι που για την ώρα -αυτή η πλειοψηφία των σφαγιασμένων- δεν είναι διατεθειμένη να το πράξει.

Οπότε  θύματα εναντίον θυμάτων, να ψοφήσει το γελάδι του γείτονα και όχι κοινός ταξικός αγώνας και δράση για να αποκτήσουμε όλοι το δικό μας γελάδι. Ένας διαχρονικός κοινωνικός εμφύλιος που τον ζήσαμε και τον ζούμε όλοι καθημερινά και είναι πανταχού παρών, δίπλα μας. Συνοδεύεται δε με τη γνωστή «δολοφονική» θέση: δεν είμαι φασίστας, ρατσιστής, δεν είμαι ενάντια στο διαφορετικό, ενάντια στις απεργίες, ενάντια στους αγώνες, ενάντια σε…, αλλά...

Ένα «αλλά» που υιοθετείται ως εξαίρεση υποτίθεται, πλην όμως είναι τόσες οι εξαιρέσεις που υιοθετεί η μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία, που καταλήγουν να είναι συνολικά ο κανόνας. Είναι το άλλοθι που αποενοχοποιεί, συγκαλύπτει, εφησυχάζει και διευκολύνει την υιοθέτηση - ανοχή από μεγάλα κομμάτια της κοινωνίας και των πιο αντιδραστικών, σκοταδιστικών πρακτικών της εξουσίας, του αστικού κράτους και του κεφαλαίου: στα άντρα της ασφάλειας να βασανίζονται προσαχθέντες, συλληφθέντες αδιακρίτως και διαχρονικά. Συγκεντρώσεις πορείες και διαμαρτυρίες να πνίγονται στα χημικά, διαδηλωτές και απεργοί να προσάγονται, να συλλαμβάνονται, να ξυλοκοπούνται άγρια, να διώκονται δικαστικά, οι απεργίες να κηρύσσονται παράνομες. Να απαιτούμαι απλήρωτοι εργαζόμενοι να συνεχίσουν να εργάζονται, να αποδεχτούν την απόλυσή τους και στη θέση τους να έρθουν άλλοι άνεργοι που με τη σειρά τους και αυτοί θα μείνουν απλήρωτοι. Απαιτούμαι παρά ταύτα αυτοί οι εργαζόμενοι να μαζεύουν τη βρώμα και τα σκουπίδια μας στο Αριστοτέλειο, παρ’ ότι η δουλεία και η καταναγκαστική εργασία υποτίθεται πως έχουν καταργηθεί.

«Συγγνώμη» που δεν τους αφήσαμε να… αφοδεύσουν!!!», αποφάνθηκε γνωστή μανδραβέλειος δημοσιογραφική πέννα της πόλης μας, δικαιολογώντας την επέμβαση των ΜΑΤ, τη σύλληψη και τη δίωξη των απλήρωτων εργολαβικών εργαζομένων στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.

Οι φαρμακοποιοί και γενικά οι προμηθευτές των κοινωνικών υπηρεσιών οφείλουν να συνεχίσουν να προμηθεύουν τις κοινωνικές υπηρεσίες χωρίς να πληρώνονται… Μακρύς, ατέλειωτος ο κατάλογος αν συνεχιστεί η καταγραφή…

Συνεπώς, στην καλύτερη περίπτωση ας λουφάξουμε, ας ιδιωτεύσουμε, με άλλοθι το επίσης δολοφονικό "όλοι ίδιοι είναι" γι αυτό και επιλέγουμε να είμαστε "αυτόνομοι - ανένταχτοι - ανεξάρτητοι" ή αφού δεν έχουμε άντερα, «αρετή και τόλμη» να διεκδικήσουμε το δίκιο μας, να συγκρουστούμε με τον δυνατό, ας συγκρουστούμε με τον αδύναμο και τον κατατρεγμένο. Να εκτονώσουμε την οργή μας με σύμμαχο την εξουσία, το αστικό κράτος –σίγουρη άκοπη νίκη- και γαία πυρί μειχθήτω, αφήνοντας άθικτη την αστική εξουσία, την άρχουσα αστική τάξη, το κεφάλαιο και τα κέρδη τους. Αυτό εκμεταλλεύονται και αξιοποιούν οι θρασύδειλοι υπάνθρωποι της Χρυσής Αυγής.  ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΔΗΜΑΡ έχουν μετατρέψει την κοινωνία σε ρωμαϊκή αρένα και η διψασμένη για αίμα κοινωνική πλειοψηφία απαιτεί ισότητα στη σφαγή, το θύμα οφείλει, πρέπει να υποταχθεί στο θύτη… Όσοι αντιδρούν καταγγέλλονται,  καταδικάζονται με την άθλια θεωρία των άκρων.

Μόλις τον περασμένο Δεκέμβρη, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ έβαλαν στην κυβέρνηση τον «ιμιτασιόν» φασισμό του ΛΑΟΣ νομιμοποιώντας τον στην κοινωνική συνείδηση. Τώρα ΠΑΣΟΚ – ΝΔ – ΔΗΜΑΡ με την επικουρία επιστημόνων, διανοουμένων και των ΜΜΕ, ενώ υιοθετούν και εφαρμόζουν την πολιτική ατζέντα της Χρυσής Αυγής, με υψηλές κορώνες υποκριτικά την … καταγγέλλουν. Έχουν το θράσος να υψώνουν τη σημαία του αντιφασιστικού αγώνα και να καλούν σε συστράτευση και μέτωπο ενάντια στηφασιστική απειλή... και βρίσκουν -δυστυχώς- ανταπόκριση και στον ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ.

Σ’ αυτόν τον κοινωνικό ορυμαγδό, κανένας δεν είναι φασίστας, ρατσιστής, φοβικός στη διαφορετικότητα, και όχι μόνον, αλλά δηλώνει υποκριτικά και αδυσώπητος πολέμιος…

Μόνο που οι πολέμιοι στην πόλη μας, στις συγκεντρώσεις, στις διαμαρτυρίες, στους αγώνες, στις κινητοποιήσεις δεν πλησιάζουν σε αριθμό ούτε τους 300 των Θερμοπυλών. Παντελώς απούσα και άφωνη η τοπική διανόηση και οι λαλίστατοι πολιτικοί, συνδικαλιστικοί παράγοντες που κατά τα άλλα διακρίνονται από ευαισθησίες... Αντίθετα οι εθελοντές φιλάνθρωποι και οι ΜΚΟ πληθαίνουν σαν «δηλητηριώδη μανιτάρια» (Στάθης) απομυζώντας τα κρατικά κονδύλια.

Φαίνεται να έχει ξεχαστεί πως ιστορικά ο φασισμός γεννιέται, δυναμώνει και αναπτύσσεται μόνον εφόσον το ταξικό εργατικό κίνημα έχει ηττηθεί και η κοινωνική εξαθλίωση γενικεύεται.

Κατακερματισμένες αντιδράσεις, κυρίαρχες οι συντεχνιακές λογικές

Στην πλειοψηφία τους τα συνδικάτα εξακολουθούν να είναι παθητικοί θεατές στη συντελούμενη κοινωνική – ανθρωπιστική καταστροφή. Εσωτερικός εχθρός, εντεταλμένοι της κυβερνητικής εξουσίας οι παρατάξεις της ΠΑΣΚ και της ΔΑΚΕ που τα ελέγχουν, συνεχίζουν να στηρίζουν και να προωθούν τη συντεχνιακή πολιτική –συνδικαλιστική πρακτική τους.

Οι εργαζόμενοι συνεχίζουν να μένουν δέσμιοι, εγκλωβισμένοι και χειραγωγούμενοι από τους τακτικισμούς του εσωτερικού εχθρού. Αποστροφή, δίκαιη καταγγελία, αποστράτευση, αποχή, και αδράνεια είναι οι επιλογές της μεγάλης πλειοψηφίας των εργαζομένων.

Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα του τύπου «Ξεμπλοκάρει» από τη Δευτέρα η καταβολή του εφάπαξ σε 40.228 δικαιούχους. […] δημοσίους υπαλλήλους, σύμφωνα με όσα ανέφερε σήμερα ο υπουργός Εργασίας Πρόνοιας και Κοινωνικής Ασφάλισης, Γιάννης Βρούτσης, μετά τη σημερινή συνάντηση με τον πρόεδρο του Ταμείου Πρόνοιας Δημοσίων Υπαλλήλων (ΤΠΔΥ) Μιχαήλ Κωνσταντίνου. Σύμφωνα με τον πρόεδρο του ΤΠΔΥ Μιχάλης Κωνσταντίνου, οι ληξιπρόθεσμες αιτήσεις, όσες δηλαδή έχουν υποβληθεί από την 1/8/2010 έως τις 31/12/2012, υπερβαίνουν τις 40 χιλιάδες, από ένα σύνολο περίπου 55 χιλιάδων αιτήσεων για απονομή των εφάπαξ που έχουν υποβληθεί συνολικά από το 2009». (ΕΘΝΟΣ 30/11).

Ανάμεσα σ’ αυτούς που έχουν λαμβάνειν, θύματα μεταξύ άλλων θυμάτων, και οι δικαιούχοι συνταξιούχοι της ΔΕΗ. Μια μικρή αναδρομή για το ζήτημα είναι άκρως αποκαλυπτική για τον κατακερματισμό και τη συντεχνιακή λογική που κυριαρχεί. Ενδεικτικά παραθέτουμε διαδικτυακές παραπομπές –από το Νοέμβριο- των παρεμβάσεων συνδικάτων των συνταξιούχων της ΔΕΗ, για όσους έχουν αντοχές να τις δουν και να τις διαβάσουν:

3 Νοεμβρίου, 2012: Σωματείο Συνταξιούχων ΔΕΗ με θέμα τηνχορήγηση εφάπαξ βοηθήματος προς τον Αντώνη Σαμαρά

15 Νοεμβρίου, 2012: Σωματείο συνταξιούχων ΔΕΗ: Άμεσα γενική συνέλευση για ενημέρωση καικινητοποιήσεις

15 Νοεμβρίου, 2012: kozan.gr: Συνταξιοδοτικό, μισθολογικό και εφάπαξ στο επίκεντρο της ενημέρωσης από το Σπάρτακο σε εκδήλωση που διοργάνωσε στο Κοβεντάρειο

16 Νοεμβρίου, 2012: Στην Αθήνα μεταβαίνουν οι συνταξιούχοι της ΔΕΗ του περιφερειακού σωματείου Α.Ε. Δυτικής Μακεδονίας

18 Νοεμβρίου, 2012: Σωματείο συνταξιούχων ΔΕΗ: Xρήσιμες ανακοινώσεις και ο βρώμικος ρόλο ςπου παίξανε και συνεχίζουν να παίζουν εδώ και 2,5 χρόνια

19 Νοεμβρίου, 2012: Σωματείο Συνταξιούχων ΔΕΗ Α.Ε.: Xαιρόμαστε ιδιαίτερα που άλλα σωματεία της περιοχής ενημερώνονται από τα δικά μας δελτία τύπου

29 Νοεμβρίου, 2012: Σωματείο Συνταξιούχων ΔΕΗ: Eνημέρωση σχετικά με την καταβολή του εφάπαξ βοηθήματος

1 Δεκεμβρίου, 2012: Σπάρτακος: Yπεγράφη η πράξη νομοθετικού περιεχομένου για την καταβολή εφάπαξ

Και στον αντίποδα, γιατί υπάρχουν και άλλες επιλογές:

19 Νοεμβρίου, 2012: Ανακοίνωση της «Αγωνιστικής Ενότητας Εργαζομένων ΔΕΗ»

30 Νοεμβρίου, 2012: Πανελλήνιος Σύλλογος Συνταξιούχων ΔΕΗ: Οι ενέργειες μας για το εφάπαξ

Ως πότε οι άνεργοι, η νεολαία, οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι, οι μικρομεσαίοι, οι αγρότες, η μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία που σφαγιάζεται θα περιμένει τον από μηχανής θεό για να τη σώσει;