Είναι το ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ η λύση για τη ΔΕΗ;

Γράφει Βασίλης Τζώτζης
 

Αυτές τις μέρες κρίνεται αν θα κατορθώσει τελικά η αντιπολίτευση να συγκεντρώσει 120 υπογραφές για τη διενέργεια ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ για τη «μικρή» ΔΕΗ.  Υπογραφές που θα παίξουν ένα ρόλο για κοινοβουλευτικές (και μόνο) εξελίξεις και διεργασίες στο πολιτικό σκηνικό.

ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ για πάσα νόσο και δια πάσα.

Δεν μπορούμε να θεωρούμε το ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ως κορύφωση της πάλης, αφού το ίδιο μετατρέπει σε μια «άμορφη» ψήφο (ΝΑΙ ή ΟΧΙ) ΟΣΟΥΣ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΧΡΗΜΑΤΑ να πληρώσουν το λογαριασμό, όσους ΔΕΝ έχουν ρεύμα, όσους αποτελούν τις λαϊκές οικογενειακές καταναλώσεις με ΟΣΟΥΣ έχουν τα ΠΑΝΤΑ, από εργοστάσια μέχρι θερμαινόμενες πισίνες κτλ. Ετερόκλητες κοινωνικά - πολιτικά - ιδεολογικά δυνάμεις θα αθροιστούν σε ίδιες απαντήσεις.

ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΕΡΙΕΡΓΟ ότι καλούν σε ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ όσοι ΔΙΑΦΩΝΟΥΝ με την πλήρη ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ της ΔΕΗ, μάλλον θεωρούν σίγουρη την απάντηση του ελληνικού λαού ΕΝΑΝΤΙΟΝ της πώλησης της «μικρής» ΔΕΗ. Αλήθεια από πού προκύπτει αυτή η σιγουριά; Μήπως έκαναν τα πάντα οι διαφωνούντες, συνδικάτα, μαζικοί φορείς, κόμματα ώστε να γίνει πλατιά ζύμωση μέσα στο λαό για το θέμα; ΑΝΤΙΘΕΤΩΣ η συζήτηση ακόμη και για το αν θα έχουμε φως στο σπίτι μεταφέρθηκε στη κοινοβουλευτική σκιαμαχία για το αν θα καταφέρει ο ΣΥΡΙΖΑ να ρίξει την Κυβέρνηση με αφορμή την Προεδρική εκλογή. Σε μόνιμο ρόλο τηλεθεατή ο ελληνικός λαός ή στην καλύτερη περίπτωση ενός καταφρονημένου κομπάρσου.

Τι θα σημαίνει ένα ενδεχόμενο ΟΧΙ μέσω ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ;

Ας πάρουμε το ΘΕΤΙΚΟ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΟ ο ελληνικός λαός να καταψηφίσει την εκχώρηση σε ενεργειακά μονοπώλια της «μικρής» ΔΕΗ, γιατί το ενδεχόμενο «ΝΑΙ» θα μας γυρίσει 100 χρόνια πίσω στην εποχή της ΟΥΛΕΝ και της ΠΑΟΥΕΡ.

Με το σημερινό επίπεδο ανάπτυξης της ταξικής πάλης, με το μεγαλύτερο σωματείο της χώρας να αδυνατεί να εμφανιστεί στη μάχη εναντίον της κυβέρνησης (ΓΕΝΟΠ αναστολή απεργίας), με τηΓΣΕΕ να μην οξύνει τη σύγκρουση με αφορμή το ντύσιμο των ΑΠΕΡΓΩΝ στα χακί, με την εργατική τάξη και τις πολιτικές οργανώσεις που έχουν αναφορά σε αυτή (ΑΡΙΣΤΕΡΑ χάριν συντομίας) να μην τολμούν να δοκιμάσουν μια αναμέτρηση με την ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΣΗ με όρους λαϊκού ξεσηκωμού, το πιθανό - ποθητό «ΟΧΙ» ΔΕΝ θα μπορεί μας να πάει πολιτικά παραπέρα από ένα ΝΑΙ στη ΣΗΜΕΡΙΝΗ μετοχική - ΔΕΗ Α.Ε. του Χρηματιστηρίου και του χαρατσιού.

Ένα ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ως έσχατο μέτρο αναδίπλωσης της Κυβέρνησης, ως μιας προσπάθειας να «σεβαστεί» τη λαϊκή δραστηριότητα που θα την είχε κολλήσει στη γωνία, με τα ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΑ ΚΑΤΕΙΛΗΜΜΕΝΑ, τις τοπικές κοινωνίες σε ξεσηκωμό «υπερ βωμών και εστιών», τότε ΝΑΙ ένα ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ - επικύρωση της νίκης του λαού θα είχε κάποιο νόημα - αποτέλεσμα.

Ας μην ξεχνάμε πως ο Γ. Παπανδρέου είχε απειλήσει με ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ τον ελληνικό λαό με ερώτημα αποδοχή των μέτρων ή ΕΞΟΔΟΣ από το ΕΥΡΩ, ένα ερώτημα που θα μετέτρεπε πολλούς από τους σημερινούς θιασώτες τους ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ σε λαγούς.

ΣΥΡΙΖΑ και 1, 2, 3 πολλά ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑΤΑ

• Δημοψήφισμα για την κατάργηση του νόμου περί ευθύνης υπουργών! (Α.Τσίπρας, ομιλία στη Χαλκίδα στις 17 Απρίλη 2014)
• Δημοψήφισμα για τη δανειακή σύμβαση Ο Α. Τσίπρας στην προεκλογική συνέντευξή του στον ΑΝΤ1.
• Δημοψήφισμα για το μνημόνιο οι ευρωεκλογές
• Δημοψήφισμα για τη «μικρή ΔΕΗ»

Πηγή το εξαιρετικό άρθρο του Παναγιώτη Κακαλή από το  http://www.kordatos.org/

Έχει πραγματικό ενδιαφέρον πως ο ΣΥΡΙΖΑ λύνει τις αντιφάσεις της πολιτικής του στις πλάτες του ελληνικού λαού. Είναι σαν να ζητούν από τον ελληνικό λαό προκαταβολικά την άδεια για δράση και τον συμβουλεύονται για τις μορφές και το χρόνο  όποτε οι ίδιοι κρίνουν ότι θα έχουν το μέγιστο εκλογικό όφελος...

Η Ιστορία έχει όμως το δικό της τρόπο κίνησης, ως ένα βαθμό αντι-εκλογικό.

ΠΟΤΕ κ ΠΟΥΘΕΝΑ στις μεγάλες αποφάσεις ΔΕΝ έγινε κανένα ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ως αφετηρία της αυτοτελούς ιστορικής δράσης των μαζών. Π.χ. το 1821 ο Κολοκοτρώνης ΔΕΝ καταμέτρησε τα «ΝΑΙ» στην Επανάσταση και ξεκίνησε για την Καλαμάτα. Ακόμη και στη γνωστή ταινία ο Παπαφλέσσας απειλεί τους διστακτικούς κοτζαμπάσηδες πως η επανάσταση θα αρχίσει την «25^η Μαρτίου» και ας μείνει μοναχός του.

Η πλειοψηφία ΔΕΝ είναι για να την καταμετρά κανείς, αντίθετα κατακτιέται μέσα στο καμίνι της πάλης για τα πιο μεγάλα ιδανικά κ οράματα.

ΠΑΝΤΑ κ ΠΑΝΤΟΥ οι αγωνιστές με την έντονη κοινωνική τους δραστηριότητα διαμόρφωναν τις προϋποθέσεις, ζύμωναν και καλλιεργούσαν το ενεργό αγωνιστικό πνεύμα, και όταν οι περιστάσεις έφερναν στην ημερήσια διάταξη την ανάγκη αναμέτρησης με το άδικο, «θέριζαν» τους καρπούς της προηγούμενης περιόδου με μια νέα ποιότητα. Κάπου εδώ είμαστε σήμερα, σε ένα σήμερα που πρέπει κόντρα σε όλους και σε όλα να αναπτυχθεί η ζύμωση ενδεικτικά για:

• Πλήρης επανεθνικοποίηση της ΔΕΗ χωρίς αποζημίωση, και συνολικά του τομέα παραγωγής ενέργειας, με εργατικό και λαϊκό έλεγχο. Έξω οι ιδιώτες παραγωγοί που φέσωσαν τους καταναλωτές και την ΔΕΗ και λειτουργούν με κριτήριο τα κέρδη και λειτουργία της για τον λαό, για τα νοικοκυριά και τους μικρομεσαίους καταναλωτές, όχι για τους ιδιώτες παραγωγούς
• Πάλη ενάντια στην απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας που επιβάλλει η ΕΕ που αποτελεί το πλαίσιο επιβολή όλων αυτών των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων. Καμιά εφαρμογή των οδηγιών που επιβάλλουν την απελευθέρωση (ενδεικτικά, 92/1996, 54/2003, 72/2009), στα πλαίσια του συνολικού αγώνα για απειθαρχία, ρήξη και αποδέσμευση από την ΕΕ.
• Καμιά ιδιωτικοποίηση δημόσιων αγαθών και περιουσίας. Κατάργηση του αμαρτωλού ΤΑΙΠΕΔ και όλων των μνημονιακών νόμων και δεσμεύσεων.

Από το http://www.narnet.gr/ στην ανακοίνωση για «Όχι στην διάλυση και το ξεπούλημα της ΔΕΗ! Ρεύμα φτηνό για τους εργαζόμενους και τον λαό»

Αντί επιλόγου:

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ (και με βάση τις εξελίξεις).

Τζώτζης Βασίλης

Αναδημοσίευση από: florine@