Ο έρωτας στα χρόνια του λιγνίτη

συντάκτης: Βασίλης Κτενίδης /maga.gr

Ένα βροχερό απόγευμα σαν και το σημερινό, λοιπόν, ξεκινάω να γράψω χωρίς ιδιαίτερες ικανότητες στην παραγωγή γραπτού λόγου και ιδιαίτερες γνώσεις για το θέμα, για τον έρωτα, σε μια εποχή και συγκεκριμένα σε μια πόλη η οποία ευθύνεται τόσο για την ηλεκτροδότηση όλης της χώρας, όσο και για πολυάριθμα προβλήματα υγείας ακόμα και το θάνατο φυσικά των ανθρώπων της.

Ο λόγος φυσικά για την πανέμορφη Πτολεμαΐδα και τα περίφημα θερμοηλεκτρικά εργοστάσια της μαμάς Δ.Ε.Η. όπως λένε και οι ίδιοι οι κάτοικοι. Άλλοι λένε πως τα εργοστάσια δε μολύνουν, πως χρησιμοποιούν φίλτρα και πως ο ενίοτε λευκός καπνός δεν είναι τίποτα περισσότερο παρά ατμοί που προκύπτουν από την όλη διαδικασία άκρως ακίνδυνοι και πως η παρουσία τους εκεί είναι κάτι παραπάνω από φυσιολογική.

Αν όμως ρωτήσουμε ανθρώπους που ζουν εκεί έχουν να μας πούνε μια λίγο μόνο διαφορετική ιστορία.
Η εκδοχή τους αναφέρει πως οι καπνοί που είναι ορατοί από χιλιόμετρα μακριά είναι αποτέλεσμα της καύσης του λιγνίτη αυτού του εν δυνάμει σκονισμένου διαμαντιού για το οποίο χάνονται ζωές, χωριά, κοινωνίες ολόκληρες ξεριζώνονται και παίρνουν δρόμο διαφορετικό από αυτό που τόσα χρόνια γνώριζαν και σα δεύτεροι μικρασιάτες εγκαταλείπουν περιουσίες, χωριά, αναμνήσεις, συναισθήματα παιδικά γέλια, εφηβικούς έρωτες, πράγματα που θα τους ακολουθούν μία ζωή και θα στοιχειώνουν τις ψυχές τους να χάνονται στον αέρα όπως ο πυκνός μαύρος καπνός που συχνά καλύπτει και παραποιεί το χρώμα του καταγάλανου ουρανού.

Συχνά σκέφτομαι και διερωτώμαι, πως αισθάνονται οι νέοι που σίγουρα δε θέλουν να εγκαταλείψουν τη ζωή στη πατρίδα τους, αλλά συγχρόνως θέλουν να ζήσουν αυτοί και οι επόμενες γενιές από αυτούς μια ζωή καλύτερη με πιο καθαρά πνευμόνια και έναν ουρανό που δε σκεπάζεται από τέφρα.
Από την άλλη υπάρχουν και εκείνοι που σκέφτονται πως θέλουν να βαδίσουν στα σκούρα χνάρια των προγενέστερων τους οι οποίοι κάπως κάπου κάποτε ανέλαβαν μια θέση στη μεγάλη αυτή οικογένεια της Δ.Ε.Η. και υπάρχουν και εκείνοι που δε μπορούν να ταχθούν σε μια από τις δύο κατηγορίες και όπως η κοινωνία απομακρύνει τους ασυμβίβαστους και απροσάρμοστους έτσι και εκείνοι ανεβαίνουν στους διαδρόμους μεταφοράς του λιγνίτη και δίνουν ένα τέλος στη ζωή τους.
Συνεχίζεται…

 Ο έρωτας στα χρόνια του λιγνίτη | maga.gr