Αγορές και διεθνείς τοκογλύφοι, τρόικα και κυβέρνηση ληστεύουν καθημερινά το λαό μας. Ετοιμάζονται να εκποιήσουν κάθε υποδομή που έχτισε με το υστέρημά του, να ξεπουλήσουν κάθε σπιθαμή αυτού του τόπου για να εισπράξουν διπλά και τρίδιπλα αυτά που οι ίδιοι έφαγαν.Οι εργαζόμενοι με κομμένη την ανάσα ακούνε καθημερινά να ανακοινώνονται όλο και πιο σκληρά, αντικοινωνικά μέτρα που ισοπεδώνουν δικαιώματα και κατακτήσεις δεκαετιών και τους σπρώχνουν με βίαιο τρόπο στη φτώχια, στην ανεργία, στην εξαθλίωση. Ότι είχαν εχέγγυο για τη ζωή τους και το μέλλον των παιδιών τους σμπαραλιάζεται. Ότι τους έδινε στοιχειώδη αξιοπρέπεια καταδικάζεται ως έγκλημα ενάντια στις «αγορές» και κηρύσσεται εκτός νόμου. Η σταθερή δουλειά, ο αξιοπρεπής μισθός, τα κοινωνικά δικαιώματα, τα δημόσια αγαθά και η δημόσια περιουσία βάλλονται καθημερινά με πυρ ομαδόν από όλους όσοι είναι υπεύθυνοι για την κατάσταση που βρίσκεται η χώρα μας.
Κι όσο μεγαλώνει η απόγνωση των εργαζομένων, τόσο περισσεύει το θράσος των αρπακτικών.
ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΑΡΠΑΖΟΥΝ ΤΟ ΦΑΪ ΑΠ’ ΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙ, ΚΗΡΥΣΣΟΥΝ ΤΗ ΛΙΤΟΤΗΤΑ
Ο ευτραφής κος Πάγκαλος, στυλοβάτης των απελευθερώσεων, των ιδιωτικοποιήσεων και κάθε αντιλαϊκού μέτρου, δηλώνει: «όλοι μαζί τα φάγαμε».
Είμαι μιας ηλικίας… Θυμάμαι το γύψο της Χούντας για την «εξυγίανση» της χώρας. Θυμάμαι τις «στενωπούς» της ΝΔ την δεκαετία του ’70 για να μπει η χώρα στην ΕΟΚ που «θα τρώγαμε με χρυσά κουτάλια».
Θυμάμαι την Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου του ΠΑΣΟΚ το 1985, προκειμένου να «εξυγιανθεί» ξανά η χώρα και να γίνουμε «ευρωπαίοι». Θυμάμαι το «0+0=14» του Μητσοτάκη και του Μάνου το 1993 για να γίνουμε «ανταγωνιστικοί» και να «προσελκύσουμε ξένες επενδύσεις».
Θυμάμαι τη λιτότητα, τις ιδιωτικοποιήσεις, τη Χόχτιφ, τη Ζήμενς, τους μεγαλοεργολάβους των δρόμων και τόσες άλλες «μεταρρυθμίσεις» του Σημίτη για να γίνει «η Ελλάδα ισχυρή με ευρώ στην ΟΝΕ».
40 χρόνια μόνο σε λιτότητα θυμάμαι να καλούν τους εργαζόμενους. Ο ελληνικός λαός δεν έλαβε ποτέ πρόσκληση να συμμετάσχει στις Συνόδους Κορυφών της Ε.Ε., στα Συμπόσια των τραπεζιτών και των τοκογλύφων, στα φαγοπότια των μεγαλοεργολάβων του Δημοσίου, των κρατικοδίαιτων «επενδυτών» και των Πάγκαλων. Και κάθε φορά, οι χορτάτοι μας ζητούσαν να σφίξουμε κι άλλο το ζωνάρι.
Φτάνει πια! Η ΕΕ έφερε τη χώρα στο ΔΝΤ. Οι απελευθερώσεις των αγορών, οι ιδιωτικοποιήσεις, οι παραχωρήσεις, οι επιδοτήσεις, τα κίνητρα και οι πάσης φύσης «μεταρρυθμίσεις» υπέρ του ξένου και ντόπιου κεφαλαίου, οδήγησαν τη χώρα σε παραγωγική υποβάθμιση και υπερχρέωση.
Ως εδώ! Η τρόικα ομολογεί κυνικά ότι τα απανωτά μνημόνια δεν στοχεύουν στον περιορισμό του χρέους που αυξάνεται αλματωδώς, ούτε στην ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας. Στόχος είναι η συντριβή κάθε εργατικού και κοινωνικού δικαιώματος. Η καταλήστευση του πλούτου και των υποδομών, η γενικευμένη εκποίηση της χώρας προκειμένου να συντηρηθεί στη ζωή το ευρώ και να μη χάσουν οι διεθνείς τοκογλύφοι.
Οι εργαζόμενοι δεν έχουν κανένα λόγο να αποδεχτούν τη θηλιά που τους σφίγγει το λαιμό. Ο ελληνικός λαός δεν έχει καμιά υποχρέωση να αναγνωρίσει χρέη, που αποτελούν προϊόντα τοκογλυφίας, ρεμούλας και κερδοσκοπίας.
Υπάρχει διέξοδος για το λαό και τη χώρα: Ανεξαρτησία από την ΕΕ και το ΔΝΤ, έξοδος από την ΟΝΕ και καθιέρωση εθνικού νομίσματος, εθνικοποίηση του χρηματοπιστωτικού τομέα και των στρατηγικών τομέων της οικονομίας, ενίσχυση του εισοδήματος των εργαζομένων. Άρνηση πληρωμής των ληστρικών χρεών, προκειμένου να εξασφαλιστούν πόροι για την παραγωγική ανασυγκρότηση της οικονομίας σε όφελος του λαού και του τόπου.
ΕΛΕΗΣΤΕ ΣΤΡΑΒΟΙ ΤΟΝ ΑΝΟΙΧΤΟΜΑΤΗ
Ο κος Περιστέρης, πρόεδρος του ομίλου ΓΕΚ Τέρνα, δηλώνει με πόνο ότι «οι ιδιώτες ηλεκτροπαραγωγοί πωλούν την ενέργεια που παράγουν σε τιμές που τους οδηγούν στη χρεοκοπία»! Προσθέτει ότι «πριμοδοτούνται και λειτουργούν οι πλέον απαξιωμένοι και περιβαλλοντικά χείριστοι σταθμοί ηλεκτροπαραγωγής και αποκλείονται οι σύγχρονες μονάδες φυσικού αερίου»!! Παραπονιέται για «ξενολαγνεία» της κυβέρνησης που σνομπάρει «τα έτοιμα προς επένδυση» ελληνικά ιδιωτικά κεφάλαια!!! Και ζητάει… τι άλλο; Μεγαλύτερη απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας.[1]
Όσο κι αν συμπάσχουμε με τον «άπορο» βιομήχανο και μεγαλοεργολάβο του «επάρατου» Δημοσίου, πρέπει να του θυμίσουμε μερικά πράγματα.
1. Η Οριακή Τιμή Συστήματος (ΟΤΣ), δηλ. η τιμή που εισπράττουν οι ιδιώτες όταν πουλούν το ρεύμα τους, έχει αυξηθεί κατά 13,4% από 1.1.2010. Το ρεύμα τους το αγοράζει το «επάρατο» ελληνικό Δημόσιο που κατέχει –ακόμα- το 51% της ΔΕΗ Α.Ε. και του ΔΕΣΜΗΕ Α.Ε. Δηλαδή τα καταβάλει ο ελληνικός λαός και σαν καταναλωτής και σαν φορολογούμενος. Κι αν τα δημόσια έσοδα δεν φτάνουν, τότε το Δημόσιο δανείζεται. Και το Δημόσιο έχει δανειστεί για να τους χρηματοδοτήσει την κατασκευή των μονάδων τους. Έχει εγγυηθεί στις τράπεζες για να τους δώσουν δάνεια. Και τον Ιούνιο –εν μέσω χρέους και περικοπών στους μισθούς- αύξησε την επιδότηση που τους χορηγεί για τη λειτουργία τους από 35.000 € σε 100.000 € ανά εγκατεστημένο MW ετησίως!!!
Πόσο, λοιπόν, πρέπει να πληρώνει ο λαός το ρεύμα των επιδοτούμενων μονάδων τους; Να θυμίσουμε ότι πριν λίγους μήνες ζήτησαν 100% αύξηση στο οικιακό τιμολόγιο «για να προχωρήσει η απελευθέρωση»…
2. Η σημερινή κυβέρνηση που, όπως κι οι προηγούμενες, δείχνει πάντα συμπόνια σε «άπορους» ιδιώτες «επενδυτές», μαζί με την εξίσου πονετική διοίκηση της ΔΕΗ Α.Ε., αύξησαν την ΟΤΣ «αποκλείοντας από το Σύστημα τις σύγχρονες μονάδες φυσικού αερίου» της ΔΕΗ όμως! Η Λαύριο IV και V είναι μήνες εκτός λειτουργίας!! Αντίθετα, βάζουν σε λειτουργία ακριβώς την «πλέον απαξιωμένη» και ζημιογόνο μονάδα της ΔΕΗ, τη Λαύριο III, δηλ. τον παλιό μετασκευασμένο ατμοστρόβιλο του Κερατσινίου, που έχει από τα υψηλότερα κόστη παραγωγής!!! Ποιον ωφελεί αυτός ο παραλογισμός; Μα φυσικά, τον κο Περιστέρη και τους ομοίους του που τα τσεπώνουν γερά…
3. Ας μην αμφισβητήσουμε τον «πατριωτισμό» του αφεντικού της ΤΕΡΝΑ. Θα του θυμίσουμε όμως ότι δεν είναι πια αφεντικό στη μονάδα ηλεκτροπαραγωγής «του». Από το Δεκέμβρη του 2008, το 50% της ΗΡΩΝ ΘΕΡΜΟΗΛΕΚΤΡΙΚΗ πωλήθηκε στη GDF-Suez, ένα από τα πέντε μεγάλα μονοπώλια της ενέργειας στην Ευρώπη και παγκοσμίως.
Αυτά είναι τα οφέλη της απελευθέρωσης και γι’ αυτό διαλύεται η μεγαλύτερη επιχείρηση της χώρας. Να ποιοι κερδίζουν από την ιδιωτικοποίηση των δημόσιων αγαθών, όπως η ενέργεια, οι μεταφορές, η υγεία κι η παιδεία. Έτσι δημιουργούνται τα δημόσια χρέη και ξεπουλιέται η λαϊκή περιουσία.
Το ηλεκτρικό ρεύμα, όπως κάθε δημόσιο αγαθό, είναι είδος πρώτης και βασικής ανάγκης. Δεν μπορεί να αποτελεί αντικείμενο κερδοσκοπίας του «απελευθερωμένου» κι αποθρασυμένου κεφαλαίου. Δεν χωράνε ιδιώτες στην ηλεκτροπαραγωγή.
Υπάρχει λύση για ρεύμα φθηνό για το λαό: Εθνικοποίηση του συνόλου του ηλεκτρενεργειακού τομέα σε μια ΔΕΗ Ενιαία και Καθετοποιημένη, 100% Δημόσια με Αποκλειστικότητα σε Παραγωγή–Μεταφορά-Διανομή, που θα λειτουργεί για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών και την ανάπτυξη της χώρας.
ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ, ΤΟΥ ΓΥΨΟΥ ΚΑΙ… ΤΟΥ «ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΥ» ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟΥ!
Η κα Μπακογιάννη εξεμάνει γιατί την ώρα «που οι Έλληνες καλούνται να κάνουν θυσίες και η ΔΕΗ αυξάνει τα τιμολόγιά της, η διοίκηση της επιχείρησης χορηγεί δάνειο 500.000 € στο σωματείο της ΓΕΝΟΠ». Και αναφώνησε: «Ο τόπος χρειάζεται ανεξάρτητο συνδικαλισμό και συνδικαλιστές που εκπροσωπούν γνήσια τα συμφέροντα των εργαζομένων και δεν αποτελούν κυβερνητικό δεκανίκι ή εργαλείο εξυπηρέτησης άλλων συμφερόντων».[2]
Δεν χρειάζεται να θυμίσουμε ότι η ίδια ψήφισε το «μνημόνιο» που απαιτεί να θυσιαστεί ο λαός για τα κέρδη των διεθνών τοκογλύφων. Που βάζει στο γύψο τους εργαζόμενους και τα δικαιώματά τους. Ούτε ότι συμφωνεί κι επαυξάνει για ανατιμήσεις στα τιμολόγια του ρεύματος «για να προχωρήσει η απελευθέρωση» και να αυξηθούν προφανώς «οι θυσίες των Ελλήνων». Μετά απ’ αυτά, πάει πολύ να κόπτεται για το λαό και το συνδικαλιστικό κίνημα.
Οι δηλώσεις της σηματοδοτούν την έναρξη της επίθεσης ενάντια στους εργαζόμενους στη ΔΕΗ. Με τον ίδιο τρόπο οργανώθηκε το «κυνήγι μαγισσών» και στον ΟΤΕ, και στην Ολυμπιακή και στον ΟΣΕ! Η κάμψη της αντίστασης των εργαζομένων είναι όρος για να προχωρήσει η διάλυση και η πλήρης ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ και του ηλεκτρενεργειακού τομέα. Για να πετσοκοπούν κι άλλο οι μισθοί και να καταργηθούν βασικά εργασιακά δικαιώματα. Για να ανοίξει ο δρόμος σε δραματικές αυξήσεις των τιμολογίων και μαζικές απολύσεις.
«ΔΕΝ ΠΟΥΛΑΜΕ ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΟΥΛΙΟΜΑΣΤΕ» ΑΛΛΑ… ΔΑΝΕΙΖΟΥΜΕ ΜΟΝΑΔΕΣ ΚΑΙ ΔΑΝΕΙΖΟΜΑΣΤΕ…
Η ηγεσία της ΓΕΝΟΠ/ΔΕΗ οφείλει να απολογηθεί. Όχι στη Μπακογιάννη και στους δοσίλογους επερωτώντες του ΛΑΟΣ, ούτε στην κυβέρνηση και στην τρόικα. Πρέπει να απολογηθεί στους εργαζόμενους που δηλώνει ότι εκπροσωπεί, σε ολόκληρο τον ελληνικό λαό.
- Γιατί αποδέχτηκε την περικοπή των μισθών και των συντάξεων; Γιατί δεν οργάνωσε την πάλη για την αποτροπή τους κι εξάντλησε την «αγωνιστική της ετοιμότητα» σε μια δικαστική προσφυγή; Γιατί αρνήθηκε να διεκδικήσει υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης ώστε να μην έχει «ανάγκη» να δανειστεί; Γιατί αποκρύπτει από τους εργαζόμενους ότι παζαρεύει με τη διοίκηση τη μείωση κατά 40% του Ενιαίου Πάγιου Επιδόματος, δηλ. την περικοπή κατά 20% των αποδοχών μας;
- Γιατί αφού ομολογεί ότι η «απελευθέρωση» της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας ρημάζει τους εργαζόμενους και όλο τον ελληνικό λαό, αρνείται να παλέψει εναντίον της και συνεχίζει να στηρίζει αυτή την πολιτική; Η «ιδεολογική καταδίκη», όταν δεν συνοδεύεται από πραγματικούς αγώνες για την ανατροπή της, σημαίνει αποδοχή κι «εναρμόνιση».
- Γιατί αποδέχτηκε τη διάσπαση της ΔΕΗ, την απόσχιση και τη θυγατροποίηση της Μεταφοράς και της Διανομής; Γιατί δανείστηκε και οργάνωσε έκτακτο συνέδριο για να νομιμοποιήσει την υποταγή στην οδηγία της Ε.Ε., στην τρόικα και στην πολιτική της διάλυσης της ΔΕΗ; Όταν έρχονται να σου γκρεμίσουν το σπίτι, κάνεις κλοιό γύρω του και το υπερασπίζεσαι. Δεν τους ανοίγεις το δρόμο και μετά τους στέλνεις ανακοίνωση να ξεκινήσουν από την κουζίνα κι όχι απ’ το σαλόνι. Αυτοί οδηγούν τη μπουλντόζα. Κι αφού έφυγες από τη μέση, θα γκρεμίσουν ότι θέλουν.
- Γιατί δεν «ματώνει» για το λιγνίτη; Αντί να καταστρώνει μαζί με τη διοίκηση σενάρια για μείωση της λιγνιτικής παραγωγής και περαιτέρω άνοιγμα της αγοράς, γιατί δεν οργανώνει αγώνες ενάντια στο κλείσιμο και το ξεπούλημα των μονάδων; «Αντιπροτείνει» τα swaps, δηλ. πώληση του 40% της λιγνιτικής παραγωγής σε ξένες εταιρείες, που με τη σειρά τους θα πουλούν στη ΔΕΗ αντίστοιχη παραγωγή. Βρήκαν μάλιστα κι εταιρείες: σε Ιταλία, Βουλγαρία και Κύπρο. Δεν γνωρίζουμε γιατί η Βουλγαρία θα θελήσει να αγοράσει αυτή την παραγωγή ή τι θα την κάνει -αφού διαθέτει πυρηνικά εργοστάσια και προμηθεύει το 80% των εισαγωγών ηλεκτρικής ενέργειας που κάνει η χώρα μας. Αλλά τουλάχιστον τεχνικά γίνεται. Στην Κύπρο όμως; Πώς θα ανταλλάσσεται το ρεύμα; Ασύρματα, δορυφορικά, με λέιζερ ή… έχει υποθαλάσσια σύνδεση η Τουρκία με το «Τουρκοκυπριακό ψευδοκράτος»;
Το πράγμα είναι γελοίο και φανερώνει ότι δεν είναι τίποτε άλλο από στάχτη στα μάτια των εργαζομένων μπροστά στο ξεπούλημα που ετοιμάζεται. Αλλά κι αν υποθετικά υλοποιούνταν, καθένας καταλαβαίνει ότι η οποιαδήποτε ξένη εταιρεία και για τους οποιουσδήποτε λόγους μπορεί όποτε θέλει να σταματήσει να αγοράζει αυτή την παραγωγή. Τη μέρα αυτή, οι μονάδες και τα ορυχεία που θα την εφοδιάζουν στην καλύτερη περίπτωση θα πωληθούν, στη χειρότερη θα κλείσουν. Όσο κι αν οι εργαζόμενοι σ’ αυτές συμπιέσουν τους μισθούς και τα δικαιώματά τους σε επίπεδα Βουλγαρίας…
- Γιατί δεν «ματώνει» για τα Ορυχεία; Πριν ενάμιση χρόνο «ωρυόταν» για το «σκάνδαλο της Βεύης» και τον αποκλεισμό της ΔΕΗ. Τώρα «εγκαλεί» την κυβέρνηση γιατί δεν την παραδίδει γρήγορα και συνοπτικά στους ιδιώτες! Το 2003, την εποχή που «οι ανάγκες της απελευθέρωσης» προέτασσαν το φυσικό αέριο έναντι του λιγνίτη, η τότε ηγεσία της ΓΕΝΟΠ αρνούνταν να διεκδικήσει την αξιοποίηση των κοιτασμάτων της Δράμας και της Ελασσόνας «για να μην κλέψουμε τους πόρους από τις επόμενες γενιές». Η σημερινή ηγεσία προτείνει διαδικασίες fast track[3] για την εκποίηση τους σε ιδιώτες!! Και γνωρίζει ότι η εκμετάλλευση των κοιτασμάτων δεν θα συνοδευτεί με κατασκευή μονάδων και θέσεις εργασίας. «Οι πόροι των επόμενων γενιών» θα εξορύσσονται ληστρικά και θα πουλιούνται όπου αποφέρουν μεγαλύτερο κέρδος για τον ιδιώτη…
- Γιατί επιμένει στην «ανάδελφη ομοσπονδία» και στην «ιδιαιτερότητα» των εργαζομένων στη ΔΕΗ; Γιατί δεν μπαίνει μπροστά, γιατί δεν καλεί και δεν συντονίζεται με τους αγώνες άλλων ομοσπονδιών και συνδικάτων; Οι μισθοί, τα δικαιώματα, οι θέσεις εργασίας των εργαζομένων στη ΔΕΗ δεν βάλλονται εξίσου με των συναδέλφων μας στον ΟΣΕ, στα Λιμάνια, στους ΟΤΑ, στον ΔΟΛ, στην Ιντρακόμ; Η κοινή πάλη δεν θα δυνάμωνε τη θέση μας; Δεν θα έφερνε σε πιο δύσκολη θέση τρόικα και κυβέρνηση; Γνωρίζουν ότι τακτική της κυβέρνησης είναι να απομονώνει κάθε τμήμα εργαζομένων, να το συκοφαντεί και να το τσακίζει. Γιατί τη διευκολύνουν;
Γιατί εκεί οδηγεί η υποταγή κι η αποδοχή των αντεργατικών πολιτικών. Εκεί οδηγεί η λογική του «μικρότερου κακού». Σε συνεχείς ήττες. Σε αδιέξοδο. Μας το αποδεικνύει η ζωή καθημερινά εδώ και 15 χρόνια…
Τα συνδικάτα που συνθήματα «ξένα κι αλλότρια ζητωκραυγάζουν» οδηγούνται, συνειδητά ή όχι, στην προδοσία των εργατικών συμφερόντων και στον αυτοχειριασμό. Η εργοδοσία, το κεφάλαιο δεν θέλει να υπάρχουν συνδικάτα. Θέλει κάθε πρόβατο να διαπραγματεύεται μόνο του με το λύκο. Τα συμβιβασμένα και πουλημένα συνδικάτα είναι ανεκτά, συχνά δε και αρεστά, μέχρι να υποταχθούν και να εκφυλιστούν τόσο ώστε να μπορεί να τα διαλύσει.
Γιατί όσο υπάρχουν, ελλοχεύει ένας μεγάλος κίνδυνος: να τα ξαναπάρουν οι εργαζόμενοι στα χέρια τους. Να τα ξανακάνουν αυτά που ήταν κάποτε, αυτά που πρέπει να είναι: όπλα μάχης για τα δικαιώματα και τις ανάγκες τους, αποτελεσματικούς εκφραστές των δικών τους συμφερόντων, οργανωτές των αγώνων τους. Αυτοί οι αγώνες μας έδωσαν δικαιώματα και κατακτήσεις στο παρελθόν. Αυτοί οι αγώνες μπορούν να φέρουν νικηφόρα αποτελέσματα σήμερα και αύριο. Αυτό φοβούνται. Αυτό λοιπόν, πρέπει να κάνουμε.
ΤΑ ΣΥΝΔΙΚΑΤΑ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ
Πρέπει να αλλάξουμε το συσχετισμό. Και δεν μιλώ για την ψήφο στα Σωματεία μας. Ούτε στις επόμενες εκλογές. Κάτι που επιβάλλεται να γίνει. Αλλά ο χρόνος και τα μέτρα δεν περιμένουν. Πρέπει να ενεργοποιήσουμε την πιο δυνατή ψήφο που διαθέτει κάθε εργαζόμενος. Κι αυτή δεν δίνεται στην κάλπη, αλλά στο δρόμο!
Η αγωνία, η απογοήτευση, η ανασφάλεια –συναισθήματα που όλοι δικαιολογημένα νοιώθουμε- δεν πρέπει να γίνουν απόγνωση, απάθεια και πανικόβλητο «ο σώζων εαυτό σωθήτω». Αυτός είναι σίγουρος τρόπος για να μη σωθεί τίποτα. Έχουμε τη δύναμη να τα μετατρέψουμε σε δημιουργική οργή και αγωνιστική έκφραση. Στις 15 Δεκέμβρη, στην Πανελλαδική Απεργία των εργαζομένων, πρέπει να νεκρώσει κάθε χώρος δουλειάς και να πλημμυρίσει η Αθήνα και κάθε πόλη.
Δεν απεργούμε για τον Παναγόπουλο και για καμιά συνδικαλιστική ηγεσία. Απεργούμε για μας! Για τη ζωή μας και τη ζωή των παιδιών μας! Είναι δική μας. Είναι ότι έχουμε. Ας μην επιτρέψουμε να την τσαλαπατήσουν και να την εκποιήσουν. Όσο περισσότεροι είμαστε, τόσο πιο ξεκάθαρα θα σταλεί το μήνυμά μας. Και ξέρουμε ότι έτσι θα το καταγράψει κι η τρόικα, κι η κυβέρνηση και οι κάθε λογής «Παναγόπουλοι».
Είναι ένα πρώτο βήμα. Γιατί υπάρχει προοπτική για το συνδικαλιστικό κίνημα: Οι εργαζόμενοι να προτάξουν μαζικά τις δικές τους ανάγκες και τα δικά τους συμφέροντα. Να φωνάξουν δυνατά:
Λαέ μη σφίξεις κι άλλο το ζωνάρι!
Η πείνα, το καμάρι είναι του κιοτή.
Του σκλάβου που του μέλλει να χαθεί…[4]
25.11.2010
*ΦΛΩΡΑ ΠΑΠΑΔΕΔΕ
Πολιτικός Επιστήμονας - Οικονομολόγος ΜSc
Αν. Γραμματέας Συλλόγου Επιστημονικού Προσωπικού ΔΕΗ
[3] Η νομοθεσία εφαρμογής καθεστώτος Fast Track για ιδιωτικές επενδύσεις ψηφίστηκε το καλοκαίρι του 2009 από την κυβέρνηση Καραμανλή. Επιτρέπει την εκμετάλλευση της Ελλάδας από ιδιωτικές επενδύσεις που κανονικά η εθνική νομοθεσία θα απαγόρευε ρητά την υλοποίησή τους για λόγους δημόσιας υγείας, προστασίας του περιβάλλοντος, ή ωμής παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων (π.χ. αποθήκευση τοξικών αποβλήτων, χρήση παιδικής εργασίας, κ.α.)
[4] «ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΜΑΣ ΤΣΙΡΚΟ», Στίχοι: Ι. Καμπανέλλης, Μουσική: Στ. Ξαρχάκος, Τραγούδι: Ν. Ξυλούρης. Από το ομώνυμο θεατρικό έργο που ανέβασε ο θίασος Καρέζη-Καζάκου το 1972, στις μαύρες μέρες της Χούντας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου