ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΗΛΕΚΤΡΙΚΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ.

Της Ρίτσας Σιμάτου.

Το σχέδιο πλήρους «απελευθέρωσης» της ηλεκτρικής ενέργειας που απαιτεί το νέο τροποποιημένο μνημόνιο και καλείται η κυβέρνηση, μετά τη συμφωνία με την τρόικα, να υλοποιήσει εκβιαστικά μέχρι το Μάρτη του 2011, έρχεται αποφασιστικά να δώσει το τελικό χτύπημα τόσο στο ιδιοκτησιακό καθεστώς της ΔΕΗ με θεσμικές πλέον παρεμβάσεις υπέρ των ιδιωτικών εταιρειών ηλεκτροπαραγωγής και εμπορίας, όσο και να επιβάλει εξοντωτικές αυξήσεις στα τιμολόγια ηλεκτρικής ενέργειας.

Αφού αρχικά προσπάθησαν να θολώσουν τα νερά γύρω από τις κυβερνητικές μεθοδεύσεις, με επικοινωνιακές κορώνες για «σθεναρή αντίσταση της κυβέρνησης προς την τρόικα» και δηλώσεις ότι «δεν τίθεται θέμα πώλησης λιγνιτικών ή υδροηλεκτρικών μονάδων», στη συνέχεια η κυβέρνηση ξεκαθάρισε ότι «είναι αποφασισμένη να προχωρήσει στην απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας», στο όνομα της αποτροπής κινδύνου επιβολής από τους δανειστές μας του διαμελισμού της ΔΕΗ!

Όλο αυτό συνοδευόμενο με μεγάλα λόγια για «διατήρηση του δημόσιου χαρακτήρα της ΔΕΗ», που όμως μόνο δημόσια δεν είναι, αφού λειτουργεί με αποκλειστικό κριτήριο το κέρδος των μετόχων του 49% και την παράδοσή της στους επιχειρηματίες.

Στην πραγματικότητα, η κυβέρνηση προτίθεται να ολοκληρώσει με συμπληρωματικά μέτρα το ήδη ισχύον καθεστώς της απελευθέρωσης που έχει δρομολογηθεί εδώ και χρόνια από τις προηγούμενες κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ-ΝΔ. Με γνώμονα την παράδοση της ενέργειας, ήδη από το 1999 ψηφίστηκε ο νόμος για την απελευθέρωση της ΗΕ και την περίοδο 2001-2005 μετοχοποιήθηκε το 49% της ΔΕΗ (βρίσκοντας δυστυχώς σύμφωνη την πλειοψηφία της συνδικαλιστικής ηγεσίας των εργαζομένων).

Σήμερα,  σε συνθήκες παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης, εφαρμόζουν την πιο άγρια αντεργατική και αντιλαϊκή επίθεση της αχαλίνωτης κερδοφορίας, της ασυδοσίας της αγοράς,  το ξεπούλημα όλης της δημόσιας περιουσίας, της γιγάντωσης τραπεζών και χρηματιστηρίων, όλων των αντιδραστικών αλλαγών που εφάρμοσαν τα τελευταία 20 χρόνια. Ως απάντηση στην κρίση, το κεφάλαιο και οι κυβερνήσεις, προωθούν νέες αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις σε βάρος των εργαζομένων  για την ενίσχυση της πολιτικής κυριαρχίας τους. Αυτό ονομάζουν «σωτηρία της εθνικής οικονομίας», «αποφυγή της χρεοκοπίας», «διέξοδο από την κρίση».

Σε αυτά τα πλαίσια, ο κίνδυνος διαμελισμού της ΔΕΗ που επικαλούνται ως φόβητρο, δεν είναι θεωρία συνομωσίας σκοτεινών κέντρων, αλλά στρατηγική επιλογή του κεφαλαίου, αφού με το νέο επικαιροποιημένο μνημόνιο η κυβέρνηση δεσμεύθηκε στα αφεντικά (ΕΕ-ΔΝΤ) ότι θα υλοποιήσει :

• Το άνοιγμα της παραγωγής ενέργειας από Λιγνιτικούς Σταθμούς και της διαχείρισης των υδροηλεκτρικών μονάδων στα ντόπια και ξένα μονοπώλια, με το 40% της λιγνιτικής παραγωγής ηλεκτρισμού να περνάει από τη ΔΕΗ στους ανταγωνιστές της. Εκτιμώντας ότι, η διαδικασία απευθείας πώλησης μονάδων και των κοιτασμάτων τους δεν είναι η πιο συμφέρουσα για το κεφάλαιο,  στο σχέδιο που θα παρουσιαστεί για έγκριση στην τρόικα  μέχρι το τέλος του χρόνου, η κυβέρνηση οφείλει να διαθέσει αμέσως και απευθείας σε ιδιώτες επενδυτές μεγαλύτερο μέρος λιγνιτικών κοιτασμάτων, δεσμευόμενη για την παράδοση ισχύος και όχι Μονάδων , αποδίδοντας έτσι αμέσως κέρδη.  Στη διάρκεια του Σεπτέμβρη, η ΔΕΗ θα επιλέξει ποιες μονάδες θέλει να μεταβιβάσει και η πώλησή τους θα πρέπει να έχει ολοκληρωθεί μέχρι το Μάρτη του 2011.

• Η δεύτερη φάση της απελευθέρωσης  και αφού έχουν δοθεί τα φιλέτα της Παραγωγής, περιλαμβάνει τη διάλυση της εναπομείνασας ΔΕΗ, με την λειτουργία ανεξάρτητου Διαχειριστή Δικτύου Διανομής και την πλήρη αυτονόμηση του Δικτύου Μεταφοράς ηλεκτρισμού σε ιδιοκτησιακά χωριστή εταιρεία. Με ξεχωριστή βιασύνη, μέσα στο Σεπτέμβριο υποχρεώνεται η ΔΕΗ να  καταγράψει τα περιουσιακά στοιχεία (το Δίκτυο Μεταφοράς που χτίστηκε με τα χρήματα του ελληνικού λαού και τις ασφαλιστικές εισφορές των εργαζομένων στη ΔΕΗ) και το προσωπικό της (θυμίζοντας εταιρείες ενοικίασης εργαζομένων), προκειμένου να δοθούν «προίκα» στην αυριανή εταιρεία. Παρόμοια, θα μεταβιβαστούν τα περιουσιακά στοιχεία και θα μεταταγεί πλήρως το προσωπικό που συνδέεται με τον σημερινό Διαχειριστή του Συστήματος (ΔΕΣΜΗΕ) και θα απαγορευτεί οποιαδήποτε σχέση εξάρτησης με τη ΔΕΗ. Παρά τις διαβεβαιώσεις ότι σχεδιάζεται εταιρεία 100% θυγατρική της ΔΕΗ, τίποτα δεν εμποδίζει να ακολουθήσει το μοντέλο της μετοχοποίησης και ουσιαστικά πρόκειται για πλήρη παράδοση του ανεκτίμητου επιχειρησιακά Δικτύου Μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας στους ιδιώτες, καθώς και του σημερινού προσωπικού που θα συρθεί σε κατάσταση ομηρίας, χωρίς τα κατακτημένα εργατικά δικαιώματα.

• Το τρίτο σημείο που προβλέπει το νέο μνημόνιο, αφορά  στην αναθεώρηση των τιμολογίων και στην κατάργηση των ρυθμιζόμενων τιμών για τους καταναλωτές., δηλαδή στον διπλασιασμό της τιμής της κιλοβατώρας, με αύξηση της τιμής στην προσεχή 3τία. Ο δήθεν εξορθολογισμός των τιμολογίων, θα επιβαρύνει ουσιαστικά τον απλό οικιακό καταναλωτή αφού παρά την εφαρμογή του δήθεν «κοινωνικού τιμολογίου», μεγάλο μέρος δεν θα γλιτώσει, λόγω των όρων που προβλέπει. Οι μεσαίες καταναλώσεις θα επιβαρυνθούν με ανατιμήσεις μεταξύ 7,5-15%, με τις χρεώσεις να μειώνονται όσο αυξάνονται οι κιλοβατώρες. Έτσι, αναμένεται μείωση των τιμολογίων για τις μεγάλες καταναλώσεις και τις εμπορικές συνδέσεις από 6,5-15%. Ο «εξορθολογισμός» των τιμολογίων οδηγεί το αγροτικό ρεύμα σε αυξήσεις 25-33% και το βιομηχανικό σε 10%.

Χαρακτηριστικό είναι ότι σε χώρες όπως Δανία, Βρετανία, Σουηδία, όπου έχει προχωρήσει η απελευθέρωση και ο ανταγωνισμός ανάμεσα σε ισχυρούς μονοπωλιακούς ομίλους, οι τιμές οικιακής κατανάλωσης αυξήθηκαν από 77-91% μεταξύ του 2001 και του 2006, αποδεικνύοντας ότι η απελευθέρωση δεν γίνεται για το δικαίωμα επιλογής του καταναλωτή φθηνότερης κιλοβατώρας, αλλά για τη ληστρική εκμετάλλευση του αγαθού της ηλεκτρικής ενέργειας και την ασύδοτη κερδοφορία του κεφαλαίου.

Στα πλαίσια των επιχειρηματικών ανταγωνισμών και στην τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος, τελευταία ξέσπασε διαμάχη  στην οποία έχουν εμπλακεί η ΔΕΗ, ο ΔΕΣΜΗΕ και η αυστριακή εταιρεία “Verbund”, που δεν καταβάλει τα τέλη «Υπηρεσιών Κοινής Ωφέλειας». Η ΓΕΝΟΠ/ΔΕΗ παίρνοντας θέση στο θέμα, σωστά καταγγέλλει την αυστριακή εταιρεία, αλλά συνεχίζει να εθελοτυφλεί στη γραμμή του «υγιούς ανταγωνισμού», όταν  η βασική της κατηγορία είναι ότι «νοθεύεται ο ανταγωνισμός σε βάρος της ΔΕΗ» και χωρίς να αντιδρά στις επικείμενες ανατιμήσεις τιμολογίων που προωθούνται, ξεχνώντας για την ώρα, όπως φαίνεται, το μαχητικό σύνθημα «Ρεύμα φθηνό».

Συνολικότερα σήμερα, το συνδικαλιστικό κίνημα στη ΔΕΗ, οφείλει στην εποχή να απορρίψει την αποδοχή της απελευθέρωσης με οποιοδήποτε μανδύα, να βγάλει συμπεράσματα από νικηφόρους αγώνες του παρελθόντος, να υπερβεί τη μίζερη λογική του «μικρότερου κακού» και να βάλει πραγματικά κόκκινες γραμμές για την υπεράσπιση των εργατικών κατακτήσεων και του δημόσιου χαρακτήρα της ενέργειας, για την ακύρωση των μνημονίων και των δεσμεύσεων τους.

Μπορούμε να ανατρέψουμε τα σχέδιά τους, με το ενωμένο, συνεπή και αποφασιστικό αγώνα των εργαζομένων της ΔΕΗ . Με ταξική αγωνιστική ενότητα, χωρίς παραταξιακές περιχαρακώσεις, με αποφασιστική κλιμάκωση της πάλης, μαχητικό εργατικό κίνημα νίκης και ανατροπής.

Να διεκδικήσουμε τώρα

Ενέργεια αποκλειστικά δημόσια και ενιαία,  με αποκλειστικότητα σε Παραγωγή, Μεταφορά και Διανομή. ΔΕΗ αμιγώς κρατική που θα εγγυάται φθηνό ρεύμα για το λαό, στρατηγική στήριξη της εθνικής παραγωγής, αξιοποίηση του φυσικού πλούτου της χώρας με σεβασμό στο περιβάλλον, θέσεις εργασίας με δικαιώματα σε χιλιάδες εργαζόμενους, με εργατικό και λαϊκό έλεγχο, στην κατεύθυνση της πλήρους κοινωνικοποίησης.

Κοινωνικό ενεργειακό σχεδιασμό που θα διασφαλίζει και θα υπερασπίζεται τα εργατικά δικαιώματα, την αποτελεσματική ενεργειακή λειτουργία της χώρας, χαμηλές τιμές ρεύματος για το λαό, ριζική μείωση της τιμής του ρεύματος για νοικοκυριά, μικρούς επαγγελματίες, φτωχομεσαίους αγρότες,  ορθολογική κατανάλωση της ενέργειας ενάντια στη καταστροφική καπιταλιστική χρήση της.

Ανατροπή του μνημόνιου ΕΕ-ΔΝΤ-Κυβέρνησης.

Για τους εργαζόμενους της ΔΕΗ είναι αγώνας επιβίωσης και αξιοπρέπειας.

Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ΠΡΙΝ (Κυριακή 5-Σεπτέμβρη 2010)

ΠΡΙΝ