Δ.Ν.Τ «Πουλήστε τη ΔΕΗ, είναι σημαντικό!»

ΗΛΕΚΤΡΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ:

Η ΕΘΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΜΟΝΟΔΡΟΜΟ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΙ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΗ ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ

Της Φλώρας Παπαδέδε.

«Πουλήστε τη ΔΕΗ, είναι σημαντικό!» αυτή ήταν στις 30.4.2010 η εντολή του ΔΝΤ. Ξένοι και ντόπιοι, «δανειστές και κερδοσκόποι» αναγνώρισαν αμέσως τη χρυσή ευκαιρία στην αγορά. ««Η σημερινή της κεφαλαιοποίηση είναι μόνο 2,5 δις €, ο τομέας της στρατηγικός και τα κέρδη της άγγιξαν το 1 δις €. Πόσο πιο κάτω να πάει, πόσο πιο φτηνά να αγόραζε κάποιος ένα ποσοστό και το μάνατζμεντ;» δηλώνουν οι «αγοραίοι τεχνοκράτες». Η «ισχυρή ΔΕΗ» του χρηματιστηρίου βγαίνει στο σφυρί! Και το ΔΝΤ που τιμολόγησε το 33% της επιχείρησης σε 1 δις € αναρωτιέται: «Ένα Δημόσιο που βουλιάζει στα ελλείμματα έχει την πολυτέλεια να αγνοήσει αυτό το φιλέτο»;

Η κυβέρνηση έσπευσε άμεσα να ανταποκριθεί στις διαταγές των κατοχικών δυνάμεων της αγοράς. Στις 2.5.2010, ο υπ. Οικονομίας ανακοίνωσε μαζί με τα υπόλοιπα αντιλαϊκά μέτρα, «νέο πρόγραμμα απελευθέρωσης της ηλεκτρικής ενέργειας». Στις 4.5.2010, οι κυβερνητικοί δοσίλογοι υπερέβαλαν εαυτούς στο ξεπούλημα: 34% της ΔΕΗ «σε τιμή έκπληξη», μόνο 500 εκ. €!!

Ε.Ε., ΕΚΤ, ΔΝΤ και οι κυβερνήσεις του δικομματισμού που λεηλάτησαν και ρήμαξαν τη χώρα με την πολιτική των απελευθερώσεων-ιδιωτικοποιήσεων ετοιμάζονται να ξεπουλήσουν όσο-όσο και τα τελευταία τμήματα της δημόσιας περιουσίας που απομένουν. Μια περιουσία που έχτισε ο ελληνικός λαός με τον ιδρώτα και το υστέρημά του μέσα από δεκαετίες λιτότητας, «στενωπών», «πράξεων νομοθετικού περιεχομένου» και θυσιών για την «ισχυρή Ελλάδα της ΟΝΕ».

Αυτό που κανείς τους δεν λέει στον ελληνικό λαό είναι ότι η υπερχρέωση της χώρας οφείλεται σε μεγάλο βαθμό σε αυτήν ακριβώς την πολιτική που αποτέλεσε εδώ και 15 χρόνια μόνιμη πηγή οικονομικής αιμορραγίας και παραγωγικής υποβάθμισης.

Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΔΕΗ



Θα συζητήσουμε με αριθμούς. Και θα πάρουμε σαν παράδειγμα ακριβώς τη ΔΕΗ, τη μεγαλύτερη βιομηχανική επιχείρηση της χώρας, που έγινε μετοχική Α.Ε. στις 12.12.2001.

Τότε, ήταν πολλοί αυτοί που διαφήμιζαν τα «οφέλη της απελευθέρωσης», της μετοχοποίησης και των ιδιωτικο-οικονομικών κριτηρίων: Ε.Ε., ΔΝΤ, ΟΟΣΑ, ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΣΥΝ, οι παρατάξεις τους ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ-ΣΑΔ στο συνδικαλιστικό κίνημα, τα ΜΜΕ, διάφοροι «έγκριτοι» οικονομολόγοι και αναλυτές. Έταζαν απαλλαγή του κράτους από τα «βάρη» των δημοσίων επιχειρήσεων, διαφάνεια στη διαχείριση, «ισχυρή ΔΕΗ με επέκταση σε νέες δραστηριότητες», φθηνό ρεύμα, φθηνό χρήμα για επενδύσεις και ανάπτυξη, νέες θέσεις εργασίας.

Τώρα πια κανείς τους δεν μιλά γι’ αυτά. Δεν χρειάζεται.  Τι κι αν δεν ήρθαν «οφέλη» για το λαό, παρά μόνο βαριές συνέπειες. Η «απελευθέρωση της αγοράς» από εργατικά δικαιώματα και κοινωνικές υποχρεώσεις συνιστά αφ’ εαυτού της «ιερή πολιτική» αφού εξυπηρετεί τα «ιερά και τα όσια» του κεφαλαίου. Γι’ αυτό πρέπει να μιλήσουμε εμείς, οι εργαζόμενοι. Να μιλήσουμε ανοιχτά στους πραγματικούς ιδιοκτήτες της ΔΕΗ και όλων των άλλων δημόσιων επιχειρήσεων, στον ελληνικό λαό.

ΟΙ ΕΙΣΠΡΑΞΕΙΣ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

1,8 δις € εισέπραξε το ελληνικό δημόσιο από την πώληση του 49% των μετοχών της ΔΕΗ σε ιδιώτες το 2001-2003. Η διατήρηση του 51% απέφερε στο κράτος 0,55 δις € από μερίσματα των κερδών της. Δηλ. εισέπραξε συνολικά το «τρομακτικό ποσό» των     2,3 δις €!!! Την ίδια περίοδο τα καθαρά κέρδη (μετά από φόρους, τόκους και αποσβέσεις) της ΔΕΗ Α.Ε. ήταν 2,4 δις €!! Πού πήγε άραγε, το μεγαλύτερο μέρος τους;

ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΚΑΙ Η «ΑΝΑΠΤΥΞΗ» ΤΗΣ ΔΕΗ Α.Ε.

1. Το χρέος της ΔΕΗ το 2000 ήταν 5 δις €. Στην τρύπα του έπεσαν τα 197 εκ. € που εισέπραξε η ΔΕΗ Α.Ε. από το κράτος ως προϊόν της μετοχοποίησής της. Αυτό ήταν «το φθηνό χρήμα για επενδύσεις»… Στην τρύπα του έπεσε και πάνω από 1 δις € από την περικοπή κατά 30% των προϋπολογισμένων επενδύσεων τη διετία 2001-2002. Το 2005, το χρέος της ΔΕΗ Α.Ε. ξαναπήρε την ανιούσα και για το 2009 διαμορφώνεται σε 4,25 δις €. Ακόμα πιο εντυπωσιακό είναι το κόστος εξυπηρέτησης αυτού του χρέους: από το 2000 ως το 2009, η ΔΕΗ Α.Ε. δαπάνησε 10 δις € για πληρωμή βραχυπρόθεσμου και μακροπρόθεσμου δανεισμού!!


2. Οι επενδύσεις της ΔΕΗ Α.Ε. μετά τη μετοχοποίησή της (2001-2009) ανήλθαν επίσημα σε 7,4 δις €. Η «ορθολογικοποίηση των επενδύσεων», όπως βαφτίστηκε από το 2001 ως το 2006 η περικοπή κι ο αναπροσανατολισμός των επενδύσεων προκειμένου να διευκολυνθεί το άνοιγμα της αγοράς για τους «ανταγωνιστές» της, είχε τα ακόλουθα αποτελέσματα:

α) Στην Παραγωγή. Από το 2001 ως το 2009 η ΔΕΗ Α.Ε. ξεκίνησε και ολοκλήρωσε μόνο 2 νέες Μονάδες με καύσιμο το φυσικό αέριο (ΑΗΣ Κομοτηνής το 2002 και Μονάδα V του ΑΗΣ Λαυρίου το 2006). Πρόσθεσε δηλ. μόνο  540 MW, ενώ έχει ήδη σχεδόν αποσύρει 680 ΜW (καθεστώς περιορισμένης λειτουργίας λιγνιτικών Μονάδων Ι, ΙΙ ΑΗΣ Μεγαλόπολης και Ι, ΙΙ, ΙΙΙ ΑΗΣ Λαυρίου).

Η «διαφάνεια» των λογιστικών καταστάσεων της ΔΕΗ Α.Ε., διαμορφωμένη πλέον κατά τα Διεθνή Λογιστικά Πρότυπα, δεν επιτρέπει να βρεθεί τι επενδύσεις έγιναν και πόσο κόστισαν. Από τις ενημερώσεις όμως των μάνατζερ προς τους μετόχους διαπιστώνεται ότι εκτός από συνεχείς εξαγγελίες νέων μονάδων που δεν κατασκευάστηκαν ποτέ, η ΔΕΗ Α.Ε. συνόψισε το «επενδυτικό της έργο» στην Παραγωγή από το 2004 ως το 2008, σε… ηλεκτροστατικά φίλτρα των Μονάδων I-IV του ΑΗΣ Αγ. Δημητρίου και στο σύστημα αποθείωσης της Μονάδας ΙΙΙ του ΑΗΣ Μεγαλόπολης! Είναι οι Μονάδες που πρόκειται να κλείσουν ως το 2016 λόγω υπέρβασης εκπομπής CO2!! Είναι ακριβώς αυτές οι «παλιές» μονάδες που επιθυμεί να αγοράσει ο κος Κουάτρι της Elpedison!!!

Ιδιαίτερα την περίοδο του μάνατζερ Αθανασόπουλου, η ΔΕΗ Α.Ε. επιδόθηκε σε… «βαπτίσεις». Βάφτιζε «επενδύσεις» μέχρι και τις ενοικιάσεις ηλεκτροπαραγωγών ζευγών από ιδιώτες, αγοράζοντας την παραγωγή τους μέχρι και 900-1600 €/MWh όταν η ΔΕΗ πουλά 96 €/MWh!!! Οι ωφελημένοι από αυτές τις «επενδύσεις» έχουν γνωστά επώνυμα: ΤΕΡΝΑ-Μπόμπολας και AEGEAN- Μελισσανίδης…

β) Στα δίκτυα Μεταφοράς και Διανομής. Οι επενδύσεις στα δίκτυα ανήλθαν την περίοδο 2002-2009[1] σε 3,3 δις €. Απορρόφησαν δηλ. το 51% των συνολικών επενδύσεων (έναντι 37% που απορρόφησε η Παραγωγή). Όμως, αντί η ποιότητα του δικτύου να βελτιώνεται, (ειδικά του δικτύου χαμηλής τάσης που τροφοδοτεί την πλειοψηφία των καταναλωτών, νοικοκυριά και μικρομεσαίες επιχειρήσεις), χειροτερεύει με αύξηση της συχνότητας διακοπών και των καθυστερήσεων στην αποκατάσταση των βλαβών. Πού πήγε τελικά ο κύριος όγκος αυτών των επενδύσεων;

• Στην ενίσχυση των διεθνών διασυνδέσεων, ώστε να διευκολυνθεί η είσοδος των ευρωπαϊκών μονοπωλίων στην ελληνική αγορά, να αυξηθούν οι εισαγωγές ρεύματος και μαζί μ’ αυτές η εξάρτηση της χώρας. Οι εισαγωγές ως ποσοστό του ηλεκτρενεργειακού μας ισοζυγίου αυξάνονται από 1,1% το 2000, σε 10,5% το 2009. Από εκεί έρχεται το ρεύμα των «νέων παρόχων» όπως η Verbund, η EdF, κλπ.


• Στη σύνδεση των ιδιωτικών Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ) με το Ηλεκτρικό Σύστημα. Η χρυσή εποχή της «πράσινης» κερδοσκοπίας έχει αρχίσει… Οι παραλίες, οι κάμποι και τα βουνά της χώρας αποψιλώνονται και ανασκάπτονται από τους νέους χρυσοθήρες, που αφού έλαβαν κρατική επιδότηση για το 40%-70% της επένδυσής «τους», μοσχοπουλούν την ενέργεια από τα πολυδιαφημισμένα «μηδενικού κόστους καύσιμα» σε επιδοτούμενες τιμές που ξεκινούν από 84€/MWh και φτάνουν στα 450€/MWh!!


• Αν τώρα σε αυτά προσθέσουμε και τα 1,32 δις € που κόστισε στη ΔΕΗ Α.Ε. το πανηγύρι των Ολυμπιακών Αγώνων, έχουμε μια σχετικά καλή εικόνα για το είδος των «επενδύσεων» που έγιναν και ποιος τις καρπώθηκε.

ΠΟΣΟ ΚΟΣΤΙΣΕ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ Η «ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ» ΚΑΙ Η «ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ» ΤΗΣ

Ας δούμε τώρα τι εισέπραξαν οι πάσης φύσης ιδιώτες από την «απελευθερωμένη» πίτα της ελληνικής αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας.

1. 0,52 δις € εισέπραξαν οι μέτοχοι της ΔΕΗ Α.Ε. ως μέρισμα από τα κέρδη. Περισσότερα απ’ όσα ζητά σήμερα η κυβέρνηση για να πουλήσει το 34% της επιχείρησης.


2. 1,68 δις € εισέπραξαν οι κάθε είδους «εξωτερικοί συνεργάτες» (εργολάβοι, σύμβουλοι, μάνατζερς, κ.α.) Λιγότερο προϋπολογίζεται να κοστίσει ο λιγνιτικός σταθμός Πτολεμαΐδα V, που θα απασχολεί 500 εργαζόμενους ή… όσο χρειάζεται για να μισθοδοτηθούν επί 40 χρόνια με 14 μισθούς 1500 εργαζόμενοι!


3. 782 εκ. € εισέπραξαν τα ξένα μονοπώλια που μας πούλησαν στα διεθνή χρηματιστήρια ρύπων αέρα κοπανιστό ή αλλιώς: «δικαιώματα εκπομπής CO2». 2,4 φορές περισσότερα από αυτά που θα εισπράξουν το ελληνικό δημόσιο και οι μέτοχοι από την περικοπή των μισθών και των δώρων των 23.000 εργαζομένων στη ΔΕΗ (περίπου 330 εκ. €).


4. 3,77 δις € εισέπραξαν τα ξένα μονοπώλια που μας πρόσφεραν εισαγωγές από την «απελευθερωμένη ενιαία εσωτερική αγορά της Ε.Ε.». Με αυτά τα χρήματα κατασκευάζονταν οι Μονάδες Αλιβερίου (220 εκ. € - 417 MW), Μεγαλόπολη V (500 εκ. € - 811 MW) και Πτολεμαΐδα V (1,32 δις € - 660 MW). Θα είχαμε πλήρη επάρκεια και θα περίσσευαν και 1,73 δις € για να ελαφρύνει το χρέος της χώρας.


5. 1,82 δις € εισέπραξαν οι τρεις «ιδιωτικές» μονάδες[2], που μας προσέφεραν «ανταγωνιστικές» τιμές «απελευθερωμένης» ηλεκτρικής ενέργειας. Άλλα 1,17 δις € κατέβαλε η ΔΕΗ στον Διαχειριστή Ελληνικού Συστήματος Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΔΕΣΜΗΕ)[3] για δικαιώματα χρήσης των δικτύων μεταφοράς που η ίδια έχει κατασκευάσει και ανήκουν στην κυριότητά της!!! Δεν έχουμε πια με τι να συγκρίνουμε… Από εδώ και μετά, ας πάνε όλα στο δημόσιο χρέος της χώρας!


6. 660 εκ. € τουλάχιστον κόστισε «η επέκταση της ΔΕΗ Α.Ε. σε νέες δραστηριότητες με ισχυρούς συμμάχους» (Τηλεπικοινωνίες TELLAS[4] με την Edison, ΑΠΕ με Ρόκα, EdF, ΤΕΡΝΑ, κλπ, στα Βαλκάνια με την Αμερικάνικη Contour Global, με τη Χαλυβουργική, κ.α.) Δεν απέφεραν ούτε ένα ευρώ κέρδος για το δημόσιο κι ένας θεός, ή μάλλον κάμποσοι μάνατζερς ξέρουν ακριβώς πόσες ζημιές επέφεραν όλες αυτές και σε ποιες τσέπες πήγαν. Πάνω απ’ όλα η διαφάνεια της αγοράς!


7. Αν προσθέσουμε και το κόστος από την αποικιοκρατική σύμβαση του 1962 της ΠΕΣΙΝΕ και της διαδόχου της ΑτΕ του Ομίλου Μυτιληναίου, τα ποσά ανεβαίνουν σε δυσθεώρητα ύψη!! Το κόστος του προνομιακού τιμολογίου της ΑτΕ υπολογιζόταν στα τέλη της δεκαετίας του 1980 σε 3 δις €. Η ΔΕΗ Α.Ε. διεκδικεί, από την «απελευθέρωση» της αγοράς το 2001 και μετά, περίπου 614 εκ. €. Ούτε η «ανεξάρτητη» δικαιοσύνη, ούτε η «ανεξάρτητη» Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας (ΡΑΕ), ούτε το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, ούτε η Κομισιόν, κ.ο.κ. θεωρούν ότι το χαριστικό τιμολόγιο στη ΑτΕ αντιβαίνει τον «υγιή ανταγωνισμό» στην αγορά. Άλλωστε είναι γνωστό, τον «ανταγωνισμό» παρεμποδίζουν οι δημόσιες επιχειρήσεις με την ύπαρξή τους και μόνο. Η λεηλασία του δημόσιου κορβανά και των φυσικών πόρων της χώρας από το ιδιωτικό κεφάλαιο συνιστούσε πάντα «υγιή ανάπτυξη κι επιχειρηματικότητα»…


8. Ανυπολόγιστο παραμένει το κόστος της υποκατάστασης του φθηνού, εγχώριου ενεργειακού καυσίμου, του Λιγνίτη από την ανορθολογική, αντιοικονομική και αντιπεριβαλλοντική καύση του φυσικού αερίου για ηλεκτροπαραγωγή. Ένα σπάνιο, εισαγόμενο και ακριβό καύσιμο πετιέται κατά το ήμισυ στην ατμόσφαιρα[5] προκειμένου να αποκομίσουν γρήγορες αποσβέσεις και κέρδη τα μονοπώλια του φ.α. (GazProm-Κοπελούζος) και οι ιδιώτες ηλεκτροπαραγωγοί με «περιβαλλοντικές ευαισθησίες»…

10,4 δις € (!!!) αποδίδει το άθροισμα, αφήνοντας μάλιστα έξω την ΠΕΣΙΝΕ. 10,4 δις € δημόσιου χρήματος λεηλατήθηκαν από τις διάφορες μερίδες του κεφαλαίου, μόνο κατά την απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας και τη μερική ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ τη δεκαετία 2000-2009.  Όσο το 62% του σημερινού δημοσίου ελλείμματος των 17,1 δις €! Η πολιτική των απελευθερώσεων δεν έφερε ιδιωτικά κεφάλαια κι επενδύσεις. Ποτέ δεν στόχευε σ’ αυτό. Ήταν το όχημα για μια τεράστια μεταφορά δημοσίων πόρων προς το ξένο και ντόπιο κεφάλαιο, που στο τέλος του «απελευθερωμένου» δρόμου των ιδιωτικοποιήσεων βρίσκεται περισσότερο κρατικοδίαιτο και παρασιτικό από ποτέ.

Αν αυτά τα χρήματα κατευθύνονταν στην ανάπτυξη του ηλεκτρενεργειακού τομέα της χώρας μέσα από εθνικό ενεργειακό σχεδιασμό, προγράμματα δημοσίων επενδύσεων κι αξιοποίησης των εγχώριων πηγών ενέργειας σίγουρα η εικόνα του δημόσιου ελλείμματος και του χρέους θα ήταν διαφορετική από τη σημερινή. Η χώρα θα αντιμετώπιζε πολύ λιγότερα προβλήματα ενεργειακής επάρκειας και εξάρτησης από εισαγωγές. Θα μπορούσαν να δημιουργηθούν οικονομίες κλίμακος, χιλιάδες θέσεις εργασίας, στεφάνη δραστηριοτήτων κι επιχειρήσεων με συνολική επίδραση στην αναζωογόνηση της εθνικής οικονομίας.

Ακριβώς αυτές τις αναπτυξιακές δυνατότητες της χώρας έπνιξε η πολιτική των απελευθερώσεων και των ιδιωτικοποιήσεων. Ε.Ε., ΔΝΤ, ΣΕΒ, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, όλοι αυτοί που δημιούργησαν τη σημερινή κατάσταση, μας προτείνουν σαν λύση ακόμα περισσότερες απελευθερώσεις και ιδιωτικοποιήσεις, ακόμα μεγαλύτερη ασφυξία! Η σημερινή αξία των παγίων της ΔΕΗ, δηλ. η εμπράγματή της αξία ανέρχεται σε πάνω από 13,2 δις €[6]. Με τη σχεδιαζόμενη πώληση του 34%, το ιδιωτικό κεφάλαιο θα έχει αγοράσει με 2,3-2,8 δις € μια κερδοφόρα περιουσία αξίας 10,6 δις €, δηλ. το 83% της ΔΕΗ. Πράγματι, πόσο πιο φτηνά να ξεπούλαγε κάποιος την περιουσία ενός ολόκληρου λαού; Πόσο πιο βαθιά να υποθήκευε κάποιος τις αναπτυξιακές δυνατότητες του ηλεκρενεργειακού τομέα και της χώρας ολόκληρης;

Οι εργαζόμενοι στη ΔΕΗ και στον κλάδο της η.ε., όλος ο ελληνικός λαός δεν έχουν κανένα λόγο να αποδεχτούν τη θηλιά που τους σφίγγει το λαιμό. Σήμερα η μόνη λύση απέναντι στη χρεοκοπία και την υποθήκευση της χώρας, είναι η άρνηση και η παύση πληρωμών του απεχθούς χρέους που δημιούργησε η πολιτική της παράδοσης των πάντων στο ξένο και ντόπιο κεφάλαιο. Είναι η αποδέσμευση των τεράστιων αυτών πόρων από τις αρπάγες των δανειστών και η διοχέτευσή τους στη στήριξη του λαϊκού εισοδήματος και στην παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας με κριτήριο την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών.

Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, λύση και στον ηλεκτρενεργειακό τομέα αποτελεί μόνο η Επανεθνικοποίηση του συνόλου της ηλεκτρικής ενέργειας σε μία 100% δημόσια επιχείρηση με αποκλειστικότητα σε Παραγωγή, Μεταφορά, Διανομή ηλεκτρικής ενέργειας. Μια ΔΕΗ αμιγώς κρατική που θα λειτουργεί με στόχο την ευημερία του λαού και την ανάπτυξη του τόπου. Μόνο μια τέτοια ΔΕΗ μπορεί εγγυηθεί φθηνό ρεύμα για το λαό, στρατηγική στήριξη της εθνικής παραγωγής, αξιοποίηση του φυσικού πλούτου της χώρας με σεβασμό στο περιβάλλον, θέσεις εργασίας με δικαιώματα σε χιλιάδες εργαζόμενους.

ΟΙ ΧΑΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΚΕΡΔΙΣΜΕΝΟΙ ΤΗΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗΣ ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΣ Η.Ε.

(Σε δις ευρώ)

ΕΙΣΠΡΑΞΕΙΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ  ΔΗΜΟΣΙΟΥ			ΕΙΣΠΡΑΞΕΙΣ ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ
ΜΕΤΟΧΟΠΟΙΗΣΗ ΔΕΗ	12.12.2001	0,35	ΜΕΡΙΣΜΑ ΑΠΟ ΚΕΡΔΗ ΔΕΗ ΑΕ (2001-2009)	0,52
	8.12.2002	0,44	ΕΡΓΟΛΑΒΟΙ, ΣΥΜΒΟΥΛΟΙ, ΚΛΠ (2000-2009)	1,68
	25.10.2003	1,01	ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΕΚΠΟΜΠΗΣ CO2 (2006-2010)	0,78
	ΣΥΝΟΛΟ	1,80	ΕΙΣΑΓΩΓΕΣ (2000-2009)	3,77
ΜΕΡΙΣΜΑ ΑΠΟ ΚΕΡΔΗ ΔΕΗ Α.Ε. (2001-2009)		0,54	ΙΔΙΩΤΕΣ ΗΛΕΚΤΡΟΠΑΡΑΓΩΓΟΙ (2006-2009)	1,82
			ΔΕΣΜΗΕ (2001-2009)	1,17
			ΣΥΜΜΑΧΙΕΣ & ΚΟΙΝΟΠΡΑΞΙΕΣ ΔΕΗ Α.Ε. (2000-2009)	0,66
ΣΥΝΟΛΟ		2,34	ΣΥΝΟΛΟ	10,40
ΠΗΓΕΣ: ΙΟΒΕ, ΕΤΗΣΙΑ ΔΕΛΤΙΑ ΔΕΗ Α.Ε., ΔΕΣΜΗΕ, ΡΑΕ

10.5.2010

Φλώρα Παπαδέδε



Πολιτικός Επιστήμονας - Οικονομολόγος ΜSc

Αν. Γραμματέας Συλλόγου Επιστημονικού Προσωπικού ΔΕΗ

Σύνεδρος ΓΕΝΟΠ/ΔΕΗ και ΕΚΑ

---

[1] Για το 2001, δεν υπάρχουν στις επίσημες δημοσιεύσεις της ΔΕΗ Α.Ε. αναλυτικά στοιχεία για το ύψος των επενδύσεων ανά δραστηριότητα.

[2] Αν από αυτό το ποσό αφαιρεθεί το κόστος καυσίμου, το κέρδος μένει καθαρό. Κόστος επένδυσης δεν υπάρχει αφού και για τους τρεις «ιδιώτες ανταγωνιστές» την επένδυση ανέλαβε στην ουσία το ελληνικό δημόσιο: α) η Μονάδα του Ομίλου Μυτιληναίου αδειοδοτήθηκε ως Σταθμός Συμπαραγωγής, εντάχθηκε στον αναπτυξιακό νόμο κι έλαβε αδρή κρατική επιδότηση. Όταν έκρινε ότι τη συμφέρει καλύτερα, αντί να ηλεκτροδοτεί το δικό της ηλεκτροβόρο εργοστάσιο (ΑτΕ, πρώην ΠΕΣΙΝΕ), να το πουλά απ’ ευθείας στην κατανάλωση μέσω ΔΕΣΜΗΕ και ΔΕΗ, η ΡΑΕ τροποποίησε αμέσως την άδεια της Μονάδας. Ξέχασε όμως να ζητήσει πίσω την επιδότηση… β) η Ενεργειακή Θεσσαλονίκης, η Μονάδα της Elpedison, κατασκευάστηκε εξ ολοκλήρου από τα τότε κρατικά ΕΛΠΕ, μετά παραδόθηκε μαζί τους στο Λάτση και εν συνεχεία στην Edison. Αλλά ποιος τα θυμάται τώρα αυτά… γ) η Μονάδα της Ήρων Θερμοηλεκτρική, που πλέον ανήκει κατά 51% στη Γαλλική GdF-Suez χρηματοδοτήθηκε στην ουσία από την ίδια τη ΔΕΗ: από το 2003, η επιχείρηση του κου Μπόμπολα νοίκιαζε τους αεριοστροβίλους της στη ΔΕΗ έναντι 445 €/MWh!!! Η ΔΕΗ τότε πουλούσε 71,27 €/MWh. Η ενοικίασή της αιτιολογήθηκε ως απαραίτητη για την ευστάθεια του συστήματος και ήταν η αποτυχία της να ανταποκριθεί σε αυτήν ακριβώς την ανάγκη που οδήγησε στο μπλακ άουτ τον Ιούλη του 2004…

[3] Ο ΔΕΣΜΗΕ (που ανήκει κατά 51% στο κράτος και 49% στη ΔΕΗ), εκτός από τη διαχείριση των δικτύων της ΔΕΗ, λειτουργεί και το «ημερήσιο χρηματιστήριο ηλεκτρικής ενέργειας». Βάσει του άρθρου 40, του Ν. 2773/99 χρησιμοποιεί αυτά τα χρήματα για να καταβάλει στις ιδιωτικές μονάδες Συμπαραγωγής και ΑΠΕ την κρατική επιδότηση των τιμολογίων τους.

[4] Η περίπτωση της TELLAS: το σπάσιμο του κρατικού μονοπωλίου του ΟΤΕ, στοίχισε στο κρατικό μονοπώλιο ΔΕΗ πάνω από 250 εκ. €. Το 2007, η TELLAS πουλήθηκε στη Wind για 165 εκ. €

[5] Τα ποσοστά απόδοσης και των πιο σύγχρονων μονάδων συνδυασμένου κύκλου δεν υπερβαίνουν το 55%, ενώ η πρωτογενής καύση του φ.α. στα σπίτια ή στις επιχειρήσεις (θέρμανση, θερμοσίφωνας, κλπ) αξιοποιεί το συγκεκριμένο καύσιμο κατά 95%-98%. Έτσι και ο σπάνιος πόρος δεν καταναλίσκεται άσκοπα και θα περιοριζόταν η ζήτηση ρεύματος και άρα η ηλεκτροπαραγωγή από τις θερμικές μονάδες και η περιβαλλοντική επιβάρυνση που δημιουργούν.

[6] Αξίζει να σημειωθεί ότι η πραγματική αξία των παγίων της ΔΕΗ είναι πολύ πάνω από 13,4 δις €. Στα τέλη της δεκαετίας του ’90 τα πάγιά της είχαν αποτιμηθεί σε 9 τρις δρχ. (26,4 δις €). Το 2001, μπροστά στην τότε μετοχοποίηση «επανεκτιμήθηκαν» σε 3 τρις δρχ. (8,6 δις €) για να διευκολυνθεί το ξεπούλημά της στις αγορές. Άλλωστε, μόνο οι ασφαλιστικές εισφορές των χιλιάδων εργαζομένων της επιχείρησης, που από το 1966 χρησιμοποιούνταν για χρηματοδότηση επενδύσεων και είναι ενσωματωμένες στις πάγιες εγκαταστάσεις της ΔΕΗ, ανέρχονται σύμφωνα με τις αναλογιστικές μελέτες του 1999 και 2007 σε τουλάχιστον 11,9 δις €.